Koronavirüs nedeni ile 27 Aralık – 8 Ocak arasında toplam on iki gün hastanede yattım.
Tecrübelerimi istedim ki sizler ile de paylaşayım. Çünkü yabancı olduğumuz için “Eğer virüse yakalanırsak ne yapacağız?” diye akıllarda hep belirsizlik var. Ben bu yazıda bu belirsizliklerin bazılarını gidermeye çalışacağım.
Herhangi bir semptomum olmamasına rağmen, eve giderken gördüğüm özel bir labaratuvara girerek test yaptırdım. Testim pozitif çıktıktan hemen sonra Rusya Koronavirüs Kontrol ve Önleme Merkezi’nden arandım. Sonrasında evime doktor geldi ve durumumu inceledi. Herhangi bir semptom göstermeme rağmen virsün içerde tahribata başladığını söyleyen doktor, hastanede yatmam gerektiğini belirterek ambulansı aradı. Ambulans birkaç saat sonra gelip beni önce tomografi merkezine götürdü, durumumun öğrenilmesi ve sonrasında hastaneye yatırılmamla süreç ilerledi.
Öncelikle hastanede aldığım ve altını çizdiğim en önemli not; doktor ve diğer sağlık çalışanların son derece rahat olmalarıydı. O kadar kendilerinden emin hareket ediyorlardı ki ilk andan itibaren endişeye kapılmama duygusu hissettim. Her seviyede hastaya karşı farklı tedavi uyguluyor, ilaçlarımızı küçük bir cam şişede ismimiz yazılı olarak baş ucumuza bırakıyorlardı.
Hastayken lüks kimsenin umurunda değil
Hastane, süper teknoloji ile donatılmış diyemeyeceğim ama gerekli olan aletler vardı. Önemli olan da o değil mi zaten… Hastayken kimse lükse konfora bakmıyor, iyileşmeye konsantre oluyor. Ben ömrümde ilk defa hastane de yattım. Daha önce hastanelere muayene dışında gitmemiştim. Fiziki olarak kendimi iyi hissediyordum ancak lanet virüs o kadar sinsi ki içerde tahribat yaptığı için onu temizlemeye çalıştılar. Her sabah 06’da ve akşam 18’de kalçamdan ve karnımdan iğneler yaptılar. Her sabah doktor kontrole geliyor gün içinde hemşireler sık sık uğrayıp durumumuz ile ilgili notlar alıyorlardı. Günlük yemek öğünleri ve tercih edilen yemekler iyiydi. İlgi bence çok ayarındaydı.
Kan testleri ve analizler yapılıp durumumuz ile ilgili notlar alınıp, sonraki gün ona göre tedavi belirleniyordu.
İlk andan taburcu edilinceye kadar hiç kimse bana “Rus vatandaşı mı yoksa başka ülke vatandaşı mısın?” diye sormadı. Hatta sigortam olup olmadığına bile bakmadılar. Bu çok hoşuma gitti. Hatta 12 gün boyunca yapılan tedaviler, analizler, testler ve hastanede onca gün doktor kontrolleri ve hiç bir ücret almamaları açıkçası beni çok şaşırttı. Bunun üzerine Rusya Dışişleri Bakanlığı’na bir teşekkür mektubu yazdım. Sonrasında Rus basını benim ile çok ilgilendi. Hastaneye gidip beni tedavi eden doktorlarım ile de görüşmemi sağladılar.
Ben bu korona sürecinde Rus Sağlık sistemini takdir ettim desem yalan olmaz. Mükemmel olmazsa da beklentimin üstünde çıktı.
Bu süreçte şunu gördüm ki, bu hastalık gerçekten çok sinsi. Siz siz olun yakalanmamak için elinizden geleni yapın. Ya da aşı olun.
